มารยาทไทย

มารยาทไทย

          

                   มารยาทไทย แสดงออกถึงความเป็นไทยที่ดีงามทางกิริยา และวาจา ที่ปฏิบัติต่อกันด้วยความสุภาพอ่อนน้อม มีสัมมาคารวะ และมิตรภาพที่ดี การปลูกฝังมารยาทไทยให้เยาวชนเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง เพื่อจะได้นำไปประพฤติปฏิบัติร่วมกันอนุรักษ์ และรักษามารยาทไทยอันดีงามสืบต่อไป

๑.มารยาทในการแสดงความเคารพ

                   การแสดงความเคารพสามารถการทำได้หลายวิธี เช่นการไหว้ การกราบ การคำนับ การยืน การนั่ง การเดิน เป็นต้น ซึ่งจะปฏิบัติแตกต่างกันไปตามวาระโอกาส บุคคล และสถานที่

การโค้งคำนับ

             เป็นการแสดงความเคารพที่นิยมใช้กันในโอกาสพเศษต่างๆ เช่นถวายความเคารพพระมหากษัตริย์ และพระบรมวงศานุวงศ์

การกราบ

                 เป็นการแสดงความเคารพที่มักใช้กับผู้สูงกว่า เช่น พระสงฆ์ พ่อ แม่ ครู ผู้มีพระคุณที่อาวุโสกว่าและปูชนียสถานหรือปูชนียวัตถุที่ควรค่าแก่การกราบไหว้ซึ่งวิธีการกราบจะแตกต่างกันไปตามระดับของบุคคล

การไหว้

             เป็นการแดงความเคารพพื้นฐานที่สามรถใช้ได้กับบุคคลแทบทุกระดับตั้งแต่พระสงฆ์จนกระทั่งคนในระดับเดียวกันตลอดจนศาสนสถาน และรูปเคารพต่างๆ ซึ่งก้อจะมีวิธีการไหว้ที่แตกต่างกันไป

     การปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี

๑. ศึกษาวิธีการแสดงความเคารพในรูปแบบต่างๆ

๒. เข้าร่วมกิจกรรมอนุรักษ์มารยาทไทย

๓. แสดงความเคารพได้ถูกต้องตามมารยาทไทยอยู่เสมอ

     การแนะนำผู้อื่น

๑. เชิญชวนให้ผู้อื่นแสดงความเคารพแบบไทยอย่างถูกต้อง

๒. บอกเล่าให้ผู้อื่นทราบถึงความสำคัญของมารยาทในการแสดงความเคารพ

๓. แนะนำวิธีการแสดงความเคารพในรูปแบบต่างๆ

๔. กล่าวชมเชยผู้ที่แสดงความเคารพได้ถูกต้อง

๒.มารยาทในการสนทนา

                  การสนทนา เป็นการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิด การแสดงความคิดเห็น โดยการพูดคุยโต้ตอบกัน การสนทนาจึงเป็นสื่อกลางที่ทำให้มนุษย์รับรู้ เข้าใจ ซึ่งกันและกัน

     มารยาทในการสนทนาระหว่างบุคคลที่ถูกต้อง

๑. พูดสนทนาด้วยภาษาสุภาพ และลงท้ายด้วยหางเสียงครับ/ค่ะ
๒. หลีกเลี่ยงการพูดในเรื่องที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจของผู้ฟัง
๓. พูดตรงประเด็น จริงใจ
๔.ขณะที่สนทนา สายตาควรมองไปที่ผู้ฟัง เนื่องจากแสดงให้เห็นถึงความสนใจ
๕. ไม่เป็นผู้พูดแต่ฝ่ายเดียว ควรเปิดโอกาสให้ผู้ฟังได้แสดงความคิดเห็นด้วย

      การปฏิบัติตนในการสนทนา

๑. ศึกษาข้อมูลที่เกี่ยวกับมารยาทในการสนทนา
๒. ปฏิบัติตนในการสนทนาได้อย่างเหมาะสม
๓. สนทนาด้วยความจริงใจ
๔. ขณะสนทนากับผู้อื่นควรแสดงความเคารพด้วยการตั้งใจฟัง

     การแนะนำผู้อื่นให้มีมารยาทในการสนทนาที่ถูกต้อง

๑. อธิบายถึงคุณค่า ความสำคัญของการปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการสนทนาที่ดี

๒. แนะนำวิธีปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการสนทนาที่ดีให้แก่ผู้อื่น

๓. ชี้แนะผู้อื่นให้ปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการสนทนาที่ดี

๔. เผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับวิธีปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการสนทนา

๕. ชมเชยผู้ที่ปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการสนทนาที่ดี

๓.มารยาทในการแต่งกาย

                การแต่งกายของคนเรามีหลายลักษณะ ขึ้นอยู่กับความชอบ รสนิยม โอกาส และสถานที่ ซึ่งควรคำนึงถึงมารยาทถึงการแต่งกายให้ถูกต้องตามกาลเทศะ อีกทั้งการแต่งกายเป็นสิ่งที่แสดงบุคลิกภาพของบุคคล

     มารยาทในการแต่งกายที่ถูกต้อง

๑. สวมเครื่องแต่งกายโดยคำนึงถึงดอกาส สถานที่และบุคคลที่เราต้องไปพบ                               

๒. สวมเสื้อผ้าที่เรียบร้อยและไม่จำเป็นต้องมีราคาแพง                                                                     

๓. แต่งกายมิดชิด ไม่เปิดเผยส่วนของร่างกายจนเกินไป                                                                 

นักเรียนควรแต่งกายให้ถูกต้องตามกฎระเบียบของโรงเรียน

๔.การมีสัมมาคารวะ

              สัมมาคารวะเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความเคารพ นอบน้อมทั้งทางกาย วาจา และใจต่อผู้อื่นรวมถึงการมีมารยาท และปฏิบัติในสิ่งที่ถูกต้อง

     ลักษณะของผู้ที่มีสัมมาคารวะ

๑. มีความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้อื่น
๒. เคารพและให้เกียรติผู้อื่นอยู่เสมอ
๓. มีมารยาททั้งกาย วาจา ใจ
๔. ประพฤติปฏิบัติให้เหมาะกับกาลเทศะ
๕. ไม่แสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมทั้งต่อหน้าและลับหลังผู้อื่น

     การมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และแนะนำผู้อื่นให้ปฏิบัติตนมีสัมมาคารวะ

๑. แนะนำผู้อื่นถึงวิธีการปฏิบัติตนอย่างมีสัมมาคารวะที่ถูกต้อง

๒. อธิบายถึงคุณค่า ความสำคัญ และผลดีที่เกิดจากการเป็นผู้มีสัมมาคารวะ

๓. คอยตักเตือนบุคคลใกล้ชิดให้ปฏิบัติตนเป็นผู้มีสัมมาคารวะอยู่เสมอ

๔. ชักชวนผู้อื่นให้ร่วมกันปฏิบัติตนเป็นผู้ที่มีสัมมาคารวะเพื่อการสืบสานและอนุรักษ์

๕. ให้การชื่นชมผู้ที่ปฏิบัติตนเป็นผู้ที่มีสัมมาคารวะอยู่เสมอ